سال نو شد.
و من در کهنگی ای دیرین غرقه
در دل روزگار خدمت، فکر میکردم این تحویل سال، نوترین تغییر زمان و شادترین لحظه ها باید باشد امّا، با دیدۀ کور پِیِ یار نتوان گشت.
نوروزتان پیروز؛
برای امسالمان چه می خواهیم؟
جز رسیدن به یار؟ جز رسیدن یار؟
وقتی تـو نیستی
نه هست‌های ما
چونان که بایدند
نه بایدها ...
هر روز بی تو
روز مـبـاداسـت.
"قیصر امین پور"
قَالُوا طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم، بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿۱۹﴾ {۳۶}
این روزها که می گذرد
شادم
این روزها که می گذرد
شادم
که می گذرد
این روزها
شادم
که می گذرد ...
قیصر امین پور
یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَاد... ﴿۳۰﴾ {۳۶}
قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود،
و من چقدر ساده ام
که سالهای سال،
در انتظار تو،
کنار این قطارِ رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته
تکیه داده ام!
حرفهای ما هنوز ناتمام.
