سلام
تقریبا دو ماه از فعّالیت بازاریابی شبکه ای من می گذرد. قدمهای اولیه برداشته شد.
امروز می فهمم قصه از چه قرار هست و میخوام به شما بگم. :-)
بگم خانۀ آخر، رسیدگاهِ موفقیت در این حرفه کجاست.
امروز که نگاه می کنم به دوستان موفقم در این رشته؛ به نتیجۀ زحمتهای کشیده شده.
قصه موفقیت در این شغل زیبا فقط، خودِ هر شخص هست.
درآمدها، امکانات، ارتباطات و هر آنچه که از دل این آتشفشان می جوشد نتیجه غلغلۀ چیزی درون فرد هست که ما به اون "نگرش" می گوییم.
لحظۀ موفقیت هر بازازیاب شبکه ای، به عینه، اون لحظه ست که یک نکته در ذهن او اصلاح می شود.
لحظۀ موفقیت هر بازاریاب شبکه ای، به عینه، اون لحظه ست که او "خود" را اصلاح میکند.
لحظۀ موفقیت هر بازاریاب شبکه ای، اون آن است که "می آموزد و بیاموزاند".
زیبایی های این رشتۀ کاری، سلسلۀ طولانی است.
زیبایی هایی که در این شهر و زندگیِ صنعت زده، فصۀ آرمان شهرها شده است.
و امروز در دسترس همه.
نازنینانی امروز بر صحنه برنامه‌ی ما آمدند که بزرگوارانه از مسببِ قتل عزیز خود گذشت کرده‌اند و ما از شهد شیرین بخشش آنان نوشیده‌ایم. اما اواخر سال گذشته و امسال نتوانستیم دو پرونده را به سوی بخشش ببریم و این برای ما بسیار دردناک بود و خستگی بر تن تک تک اعضای جمعیت باقی ماند. ممکن است کسی بپرسد چرا ناراحتید؟ آیا به ما ربطی دارد که برویم از خانواده ای که عزیزش را از دست داده طلب بخشش کنیم؟ چرا باید این کار را بکنیم؟