با اجازه صاحب اثر؛
باید برای خودم بارانی تازه ای بخرم و یک چتر نو که تا به حال ندیده باشی. باید در مسیر های جدیدی راه بروم. باید حرف هایی بزنم که از من بعید باشد. باید جور دیگری فکر کنم. طور دیگری رفتار کنم و آدم تازه ای شوم. آدمی که تو ندیده باشی. آن وقت یک روز به طور اتفاقی از جلویت رد شوم. اگر عاشقم باشی من را با همین لباس ها، با همین فکر ها و با همین حرف های تازه هم می شناسی. باید خودم را عوض کنم. باید کسی بشوم که خودم می خواهم نه آدم تخیلات تو. خیلی راه است از منی که می شناسم تا کسی که روبروی تو روی صندلی می نشیند و برایت از دلتنگی های روزمره اش می گوید.
من نه به رویاهای خودم رسیدم و نه برای تو رویایی شدم. باید فکری به حال خودم بکنم. پس اجازه بده فعلاً از رویاهای تو دست بکشم و با تو خداحافظی کنم.
فقط همین !.
