این که وسط بداهه نوازی استاد علیزاده چه چیز خنده داری هست رو میشد از دو نفر جلوی من پرسید و این که دو نفر سمت چپم دائم چی پچپچه می کردن نمی دونم!
اما می دونم، اینکه کجای سالن بشینی نسبت به این که کنار کی بشینی خیلی بی اهمیت تره، این بخش بزرگی از همون چیزیه که دوستان جبر جغرافیاییون در مورد کشورمون معتقد باید باشن؛ خیلی بیشتر از اینکه کجای دنیا بشینی مهمتر این هست که کنار کی بشینی دوست من.
روزگاران این تکرار را به یاد خواهد داشت، خون بیگناهان و بازی بزرگان؛ و ما که به امید صبح فردا ایم...
به امید بیداری...
قریب 50 شهید و بیش از 1000 زحمی! برای چه؟ تفکرات احمقانه هم نوع من...
«وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ» بقره (2)، آیه 30
«و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمین جانشینى خواهم گماشت، (-(فرشتگان)-) گفتند: آیا در آن کسى را مى گمارى که در آن فساد کند، و خونها بریزد و حال آن که ما با ستایش تو، (-(تو را)-) تنزیه مىکنیم و به تقدیست مىپردازیم. فرمود: من چیزى مىدانم که شما نمىدانید»
