دوران خدمت سربازی هم چند زمانی است که تمام شده.
این دورۀ احمقانه ضرورت که اگر دوستان نبودند همه نفرت می شد.
نیروی انسانی هم رایگان که باشد تنها با آن بازی میکنند.
نفرتی پر هزینه. شکر که این نیز گذشت و صد حیف بر گذشته ها مان.
کتاب "پدر پولدار و پدر فقیر" چند روز پیش تمام شد. با چاشنیِ کمی اخلاقیات و مذهب، شاید، کتاب خوبی است. انصافا آموزشی است مورد نیاز همگی یمان. اول درآمد، سپس افزودن دارایی و پس از این هزینه.
حقیقتا فقر نتیجۀ رفتار ماست.
بنیاد شهید و نعمت سراشیبی دلپذیر اتمام دوره ی ضرورت، که همه هیچ بود و هست!
ششم آبان یکهــــــــــزار و سیصد و نود و دو که همان یازدهم نوامبر فرنگی هاست.
امروز، یک هفته ای استراحت کسل کننده بعد از حدود یک ماهی رزمایش حضرت قمر بنی هاشم (ع).
خدمت هم به گذار است و می گذرد و به باروت لحظه، لحظۀ این زندگی میسوزد و میگذرد.
دورۀ آموزشی به خوشی و تهران گردی گذشت.
دوره خدمت به لطف سهمیه! اصفهان افتادم تا رزمایش نرفته از این دنیا نرم.
و امروز دلهرۀ تعدیل نیرو، که پادگان به میزان فلّه افسر گرفته و خب پُر شده و رزمایش هم که گذشته و نیروی اضافه، امروز اضافه هست و تعدیل و به هیچ گرفتن نیرو.
و از اصفهان نگفتن که یک/دهم تصورم نبود، که صد رحمت به تهران!
البته شهر تمیزی هست.
کار کم کم به جایی میرسه که به قول سید موسوی باید گفت:
... جنگ یک مشت مست و دیوانه
نه دِلت می برد مرا نه صِدات، خسته ام آه، از تمام جهات
... من زیر کتابها مدفون
...
هر چه در شهر اتفاق افتاد، رفت دنیا به باد یا با باد
باز در تو ادامه خواهم داد، از تو ای شعر، واقعا ممنون.
92/4/1
بالاخره خدمت سربازی شروع شد
شنبه تمام قصه، معطلی ای بود که توی نظام وظیفه داشتیم، از صبح تا ظهر. شب حدود 9 و ربع ساعت اعزاممون بود، یه اتوبوس و 42 سرباز و برادر کریچ کریچ عکس بگیر بنده.
92/4/2
صبح زود حدود 5و نیم رسیدیم پادگان، یه سری دیگه از بچه های مشهد و جنوب رسیده بودن، به صف شدن و تقسیم شدن و لباس گرفتن و مرخصی دو روزه برای آماده کردن وسایل، لباس گشادی که باید تنگ بشه، کفش تنگی که باید بزرگ بشه، اتیکت و نوار دوختن برای لباس و کوتاه کردن موی سر
برگه مرخصی رو گرفتم و رفتیم پیش عباس.
و خداوند بیامرزد مترو را و به ویژه خط 4 : )
و گذشت و شروع شد، رفاقتهای نو، محمّد حسین ایوبی و محمّد رضا سلیمانی و رژه و تهران و میدان انقلاب.
نقشۀ هوایی پادگان آموزشی 01 تهران. در تصویر آخر ایستگاه مترو شهید کلاهدوز که نزدیک پادگان هست مشخص هست. به سلامتی همه عزیزان وظیفه.
در مورد وسائل مورد نیاز دوران آموزشی هم من یه مطلب خونده بودم قبل از اعزام که خیلی به دردم خورد اما پیداش نکردم و به جاش دو مطلب زیر رو پیشنهاد میکنم بخونید
http://padafandhavayi.persianblog.ir/post/3/
http://sotvan2vom.blogfa.com/post-165.aspx
چند نکته هم با اجازه خودم اضافه کنم که؛
عموما بعد از معرفی و دادن استحقاقی (که همه استحقاقی رو هم عموما نمیدن!) چند روز مرخصی شهری میدن برای آماده کردن وسائل و لباسها. دوستان شهرستانی حواسشون جمع باشه که برای عوض کردن پوتین یا آماده کردن لباس خدمتتون باهاتون گرون حساب نکن + هزینه تاکسی ها!
پول زیادی برای روز اول لازم نیست همراهتون باشه به نظر من 30 هزار تومن کافیه
حتما کش برای گتر کردن شلوار خدمت و دستمال کوچیکی برای پاک کردن پوتین و چندتا سوزن قفلی ببرید، بردنش راحت تر از تهیه اش هست تو دوران مرخصیه چند روزه است.
دوران آموزشی دوران زودگذریه برای همین هرچه قدر هم سخت بگیرن، سخت نمیگذره. سعی کنین دوستان خوبی پیدا کنین.
یا حق
